Een Belgische publicist, Mark van de Voorde, heeft het helemaal begrepen. Hij waarschuwt voor de politieke inmenging in ons persoonlijk, maar schijnbaar interessant priveleventje. “Er moet behoedzaam worden omgesprongen met de inperking van de persoonlijke vrijheid, want overal in Europa is een sluipende tendens waar te nemen van infiltratie van de politiek in het privéleven van de burgers” bekritiseert de beste man de overheden in Europa.
Maar tot in hoeverre moet je de politiek laten beslissen wat wel en wat niet mag? Natuurlijk is zo’n boerkaverbod een opluchting als je veel op straat rondwandelt en deze personen ziet rondlopen waar je uiteindelijk toch maar de kriebels van krijgt. Niet zozeer omdat er wellicht een vrouw onder zit die, vanwege haar geloof, deze boerka aan “moet”. Maar meer zozeer dat er iemand onder kan zitten waarvan je zijn of haar expressie niet van kan zien en waarbij je zelfs het idee krijgt je onveilig te voelen. Want laten we eerlijk zijn, degene die volledig hangen aan de islam en haar ideeen nemen het niet zo nauw met uw en mijn vrijheid. Sterker nog, er is al vaker geopperd ons dan maar te doden met het zwaard van Allah (?).
Maar in hoeverre wil je als politiek deze dames ook dwingen de boerka af te doen binnenshuis? Persoonlijk vind ik dat een regelrechte aanval op de privacy van deze mensen met als smoes dat terrorisme de deur om komt kijken.
Publieke ruimte
Vandaar dat men eens in de politiek wat meer mag gaan letten in wat ze uitkramen en dan in het bijzonder wanneer men dit soort wetten wilt doordrukken. Er heerst al onrust onder de bevolking omdat we al richting een politiestaat zouden gaan. Zo is er de Partij van de Dieren en in Belgie Groen die het ritueel slachten willen verbieden. Zonder dat er is bewezen dat ritueel slachten inderdaad meer dierenleed veroorzaakt dan het normale slachten, willen deze partij toch het dierenrecht boven het mensenrecht (waarvan de vrijheid van godsdienst er een van is) plaatsen. Maar deze partijen staan wel weer vooraan om de mensenrechten te verdedigen als er even geen dieren mee gemoeid zijn.
Zo zouden er wetten aangenomen moeten worden waarin de woorden “publieke ruimte” een vaste aanwijzing moet zijn dat de meeste wetten in gaan zodra men zich in een publieke ruimte begeeft. Wat men thuis doet, moet men zelf maar weten. Al loop je met drie boerka’s te zweten, Allah zij met je.
Zo is er ook de Vlaamse Liga tegen Kanker die het roken in huis wilt verbieden als er kinderen aanwezig zijn. Of de Franse Parti radical die een wetsvoorstel heeft ingediend dat kinderdagverblijf moeders verplicht alle kinderen een neutrale opvoeding te bieden en het zou verbieden om een religieuze opvoeding te geven. Of minister Joke Schauvliege van cultuur en natuur die het idee geopperd heeft om houtkachels en haarden te verbieden bij bepaalde weersomstandigheden.
Politiestaat
Maar wie gaat dit controleren? Komt er dan echt een tijd aan waarbij de agenten om de haverklap voor de deur staan om te controleren of je rookt in huis? Of dat jouw houtkacheltje niet brandt in een periode dat men het onwenselijk acht. Zoals het rijden met een kastje in je auto om zo alle handelingen te registreren. In feite zit oom agent op je achterbank een sjaggie te draaien in de hoop dat je eens wat fout doet. Behoort de staat zich niet bezig te houden met de publieke ruimte in plaats zich te willen mengen in de persoonlijke levenssfeer?
Mark stelt ook dat de staat de illusie heeft dat het kan zorgen voor het geluk van de burgers. En zoals hij al aangeeft….niet de staat zorgt voor geluk bij de burgers (dah)…maar de mens zelf. Het zou wat zijn als Mark Rutte zich profileert als Kim Jong-il en de mensen dwingt om gelukkig te zijn. Maar wie zegt dat we deze kant niet op gaan? Zolang de regering het idee heeft haar greep te verliezen op de economie, zal het zich toch ergens in nuttig moeten maken. En is dat ook niet waar Kim Jong-il aan heeft gewerkt, nadat deze zelf zijn grip op de economie heeft verloren in N-Korea? Kijk wat daar uiteindelijk van terecht is gekomen. Sip kijkende mensen in een woonkamer. Gelukkig kijkende mensen op een plein. Yeah right.
In mijn ogen verliest de huidige politiek duidelijk zijn geloofwaardigheid op het gebied waar men zich over dient te buigen. En om dat te compenseren wilt onze regering natuurlijk laten zien dat ze het ook menen. Door als een Gestapo uw priveleven in te duiken en er regels in op te leggen. En dat….dat moeten we niet willen.
Origineel artikel is hier te vinden.